“De ene bewoner heeft een knuffel nodig, de ander wordt blij van muzie
Binnen verpleeghuis Eduard Douwes Dekker is Derya Korsun al jaren verzorgende op de afdeling ‘kleinschalig wonen’. Hier wonen mensen met dementie. Ze hebben hun eigen zit-slaapkamer en brengen de dag samen door in de gezamenlijke huiskamer. Volgens collega’s en familie is ze een van de parels op de afdeling, omdat ze haar eigen sfeer weet neer te zetten. ‘Je voelt dat het goed is’, zegt de een. ‘Ze heeft voor iedereen de juiste aandacht’, zegt de ander. Zelf is Derya bescheiden: “Ik geniet gewoon van mijn vak.”
Al bijna vijftien jaar is ze een van de vaste gezichten op de afdeling. Zelfs nu ze in Rotterdam woont, komt ze nog steeds naar Amsterdam-Noord. “Je bouwt een band op met je collega’s én met de bewoners. We hebben een hele leuke groep bewoners.”
Samen koken en eten
Meestal draait Derya avonddiensten: “De warme maaltijd speelt dan een belangrijke rol. Vooraf bepaal ik samen met de bewoners het menu, waarna ik de boodschappen bestel. Op de avond zelf koken we samen. Dat wil zeggen: wie kan en wil, helpt mee met de voorbereiding en bereiding, met tafel dekken en met opruimen. Soms helpen familieleden ook mee.” Na de avondmaaltijd zorgt Derya voor rust op de afdeling, als voorbereiding op de nacht. “We drinken samen wat koffie en kijken soms tv.”
Derya kent haar bewoners als geen ander: “De een wil vroeg naar bed, de ander later. De een heeft behoefte aan een knuffel, de ander wil nog een spelletje doen.” Hoe ze haar bewoners zo goed kent? “Daar draagt de observatieperiode ook aan bij. Zodra mensen voor het eerst bij ons zijn, volgen we hen in hun dagelijkse doen. Ook hebben we gesprekken met de familie. Wat was het beroep van de bewoner? Waar liggen de persoonlijke interesses? Zo leren we mensen beter kennen.”
“De ene bewoner wil vroeg naar bed, de ander later. De een heeft behoefte aan een knuffel, de ander wil nog een spelletje doen.”
Positieve prikkels bij dementie
Derya weet als geen ander hoe verdrietig het is voor familieleden en mantelzorgers, wanneer de dementie vordert: “Bewoners zakken steeds dieper weg in hun dementie. Toch proberen we aan de hand van positieve prikkels te zorgen voor actieve momenten. Vaak is dat het moment om te praten, om nog even echt contact te maken.”
Muziek is bijvoorbeeld een goed middel om mensen prettige momenten uit het leven te laten herbeleven. “Voor veel bewoners hebben we – samen met de familie – een muziekafspeellijst gemaakt. Bewoners zetten de koptelefoon op en luisteren zo naar hun eigen favoriete muziek. Dat kan soms ook goed helpen, wanneer mensen onrustig zijn. Maar dat verschilt per bewoner. Het kost soms even wat tijd, maar vaak ontdekken we wel waar een bewoner wel bij vaart.”